Hazırlanıp odadan çıkıyorum. Binada çok polis var. Tanıdık yüzlü bir polise "Neden binada bu kadar çok polis var? Kötü bir durum mu var, kızlara söylemeli miyim, odadan çıkıp kaçsınlar mı?" diyorum. "Neden böyle dediniz? Neden? Bir şey mi biliyorsunuz? Noldu? Buraya gelin. Üstünüzü arayacağız." diyor. "Sadece çok polis olduğunu gördüm. Üstümü arayabilirsiniz ama bir şey bulamayınca çıkmama izin vereceksiniz." diyorum. "Çıkmanıza izin veremeyiz. Tam kapının önünde dışarı çıkan herkesi elindeki bıçakla öldüren bir adam var. Dışarı çıkamazsınız." diyor. Bağırarak binanın içine kaçıyorum. Herkes bağırarak binanın içinde koşuyor. Hepimizi yemekhaneye alıyorlar. Hepimiz birer örnek gül kurusu rengindeki naylon jilelerle yere çökmüş titriyoruz. Yemek hazırlanıyor. Kıpırdamamıza izin vermiyorlar. Bir arkadaşım öne atılıp görevlilerin dikkatini dağıtırken biz yumurta çalıyoruz.
Sahne değişiyor. Odadayım. Odadan çıkıp giden kimse geri dönmüyor. Telefonumu aşağıdaki bıçaklı adam ele geçirmiş. Annemi aramaya çalışıyorum ama korkudan A harfiyle başlayan Anne dışındaki bütün numaralara teker teker basıyorum. Telefonumun ekranı kararıyor. "Panik yapıyorsun :)" diye bir mesaj beliriyor. Korkuyorum. Şimdi A harfiyle başlayan herkesin numarasını öğrendi diye düşünüyorum, ve annemi aramama izin vermeyecek. Evde olmak isterken uyandım.